عاموس 2

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

1 خداوند میفرمايد: «اهالی موآب بارها مرتكب گناه شدهاند و من اين را فراموش نخواهم كرد و از سر تقصيرشان نخواهم گذشت، زيرا آنها استخوانهای پادشاه ادوم را با بیشرمی سوزانده آنها را تبديل به خاكستر كردند.2 من هم در عوض، موآب را به آتش میكشم و كاخهای قريوت را میسوزانم. موآب در ميان آشوب و هياهوی جنگجويان و صدای شيپورها از پای در خواهد آمد.3 من پادشاه و رهبران او را خواهم كشت.»4 خداوند میفرمايد: «اهالی يهودا بارها گناه كردهاند و من اين را فراموش نخواهم كرد و از سر تقصيرشان نخواهم گذشت. آنها نسبت به شريعت من بیاعتنايی كرده، احكام مرا بجا نياوردند. آنها با پيروی از بتهايی كه پدرانشان میپرستيدند، گمراه شدند.5 پس من يهودا را با آتش نابود میكنم و تمام قلعهها و كاخهای اورشليم را میسوزانم.»6 خداوند میفرمايد: «مردم اسرائيل بارها مرتكب گناه شدهاند و من اين را فراموش نخواهم كرد و از سر تقصيرشان نخواهم گذشت. آنها با قبول رشوه، مانع از اجرای عدالت میشوند. فقرايی را كه نمیتوانند قرضشان را پس بدهند، به غلامی میفروشند و آنها را با يک جفت كفش مبادله میكنند.7 آنها فقرا را به خاک میاندازند و پايمال میكنند و افتادگان را با لگد از سر راه خود دور میسازند. پدر و پسر با يک دختر همبستر میشوند و نام مقدس مرا بیحرمت میسازند.8 در جشنهای مذهبی با لباسهایی كه با بیانصافی از بدهكاران[1] خود گرفتهاند بر پشتيها لم میدهند و در معبد خدای خود شرابی را كه با مال حرام خريدهاند سر میكشند. (خروج‌ 22:26)9 «ولی ای اسرائيل، من به خاطر شما اموریها را كه همچون درختان سرو، بلند قد و مانند درختان بلوط قوی بودند، به کلی از ميان بردم.10 شما را از مصر بيرون آوردم و مدت چهل سال در بيابان رهبری كردم تا زمين اموریها را به تصرف خود درآوريد.11 پسران شما را انتخاب كردم تا نذيرههای[2] من و انبيای من باشند.» خداوند میفرمايد: «ای اسرائيل، آيا میتوانيد اين حقايق را انكار كنيد؟ (اعداد 6:1)12 اما شما به نذيرههای من شراب نوشانيده، باعث شديد گناه كنند و انبيای مرا ساكت گردانيده، نگذاشتيد حرف بزنند!13 بنابراين من شما را مثل گاريهايی كه زير بار بافهها به صدا میافتند، به ناله میاندازم.14 سريعترين جنگجويانتان هنگام فرار بر زمين خواهند افتاد. دليران ضعيف خواهند شد و دلاوران از رهانيدن خود عاجز خواهند بود.15 تيراندازان تيرشان به خطا خواهد رفت، سريعترين دوندگان از فرار باز خواهند ماند. بهترين سواركاران هم نخواهند توانست جان به در برند.16 در آن روز، شجاعترين افراد شما سلاحهای خود را به زمين انداخته، برای نجات جان خود خواهند گريخت.» خداوند اين را فرموده است.