1«ای انسان خاكی، باز دربارهٔ جوج پيشگويی كن و بگو: ”ای جوج كه پادشاه ماشک و توبال هستی، خداوند میگويد من بر ضد تو هستم.2تو را از راهی كه میروی باز میگردانم و از شمال به طرف کوههای اسرائيل میآورم.3سلاحهای سپاهيانت را از دستهايشان میاندازم.4تو و تمام سپاه عظيمت در کوهها خواهيد مرد. شما را نصيب لاشخورها و جانوران میگردانم.5در صحرا از پای در خواهيد آمد. من كه خداوند هستم اين را گفتهام.6بر ماجوج و تمام همپيمانانت كه در سواحل در امنيت زندگی میكنند، آتش میبارانم و آنها خواهند دانست كه من خداوند هستم.“7«به اين طريق نام قدوس خود را به قوم خود اسرائيل میشناسانم و ديگر نمیگذارم نام قدوس من بیحرمت شود. آنگاه قومها خواهند دانست كه من خداوند، خدای قدوس قوم اسرائيل هستم.»8خداوند میگويد: «آن روز داوری خواهد رسيد و همه چيز درست به همان طريقی كه گفتهام اتفاق خواهد افتاد.9«ساكنان شهرهای اسرائيل از شهر خارج شده، تمام سلاحهای شما را يعنی سپرها، كمانها، تيرها، نيزهها و چماقها را برای سوزاندن جمع خواهند كرد و اين برای هيزم هفت سال كافی خواهد بود.10اين سلاحهای جنگی تا هفت سال آتش آنها را تأمين خواهد كرد. از صحرا هيزم نخواهند آورد و از جنگل چوب نخواهند بريد، چون اين سلاحها احتياج آنها را از لحاظ هيزم رفع خواهد كرد. قوم اسرائيل غارتكنندگان خود را غارت خواهند نمود.» خداوند اين را فرموده است.11خداوند میفرمايد: «من در اسرائيل در ”وادی عابران“، كه در شرق دريای مرده قرار دارد، برای جوج و تمام سپاهيان او گورستان بزرگی درست میكنم به طوری كه راه عابران را مسدود خواهد ساخت. جوج و تمام سپاهيانش در آنجا دفن خواهند شد و نام آن وادی به ”درهٔ سپاهيان جوج“ تبديل میگردد.12هفت ماه طول خواهد كشيد تا قوم اسرائيل جنازهها را دفن كنند و زمين را پاک سازند.13تمام اسرائيلیها جمع خواهند شد و اجساد را دفن خواهند كرد. اين روز پيروزی من، برای اسرائيل روزی فراموش نشدنی خواهد بود.14پس از پايان اين هفت ماه، عدهای تعيين میشوند تا در سراسر زمين بگردند و اجسادی را كه باقی ماندهاند پيدا كنند و دفن نمايند تا زمين كاملاً پاک شود.15هر وقت آنها استخوان انسانی را ببينند، علامتی كنارش میگذارند تا دفنكنندگان بيايند و آن را به ”درهٔ سپاهيان جوج“ ببرند و در آنجا دفن كنند.16(در آن محل شهری به نام اين سپاهيان خواهد بود.) به اين ترتيب، زمين بار ديگر پاک خواهد شد.»17خداوند به من فرمود: «ای انسان خاكی، تمام پرندگان و جانوران را صدا كن و به آنها بگو كه خداوند میگويد: ”بياييد و قربانیای را كه برای شما آماده كردهام بخوريد. به کوههای اسرائيل بياييد و گوشت بخوريد و خون بنوشيد!18گوشت جنگاوران را بخوريد و خون رهبران جهان را بنوشيد كه مانند قوچها، برهها، بزها و گاوهای پرواری ذبح شدهاند.19آنقدر گوشت بخوريد تا سير شويد و آنقدر خون بنوشيد تا مست گرديد! اين جشن قربانی را من برايتان ترتيب دادهام!20به مهمانی من بياييد و بر سر سفرهام گوشت اسبان، سواران و جنگاوران را بخوريد! من كه خداوند هستم اين را میگويم.“»
بازگشت اسرائيل
21خداوند میفرمايد: «در ميان قومها جلال و عظمت خود را به اين طريق نشان خواهم داد. همه مجازات شدن جوج را خواهند ديد و خواهند دانست كه اين كار من است.22قوم اسرائيل نيز خواهند دانست كه من خداوند، خدای ايشان هستم.23قومها پی خواهند برد كه قوم اسرائيل به سبب گناهان خود تبعيد شده بودند، زيرا به خدای خود خيانت كرده بودند. پس من نيز روی خود را از آنان برگرداندم و گذاشتم دشمنانشان ايشان را نابود كنند.24رويم را از ايشان برگرداندم و آنان را به سزای گناهان و اعمال زشتشان رساندم.»25خداوند میفرمايد: «ولی اينک به اسارت قوم خود پايان میدهم و بر ايشان رحم میكنم و غيرتی را كه برای نام قدوس خود دارم نشان خواهم داد.26وقتی آنها بار ديگر در وطن خود دور از تهديد ديگران در امنيت ساكن شوند آنگاه ديگر به من خيانت نخواهند كرد و سرافكنده نخواهند شد.27آنان را از سرزمينهای دشمنانشان به وطن باز میگردانم و بدين ترتيب، بوسيلهٔ ايشان به قومها نشان میدهم كه من قدوس هستم.28آنگاه قوم من خواهند دانست كه من خداوند، خدای ايشان هستم و اين منم كه آنان را به اسارت میفرستم و باز میگردانم و نمیگذارم حتی يک نفر از آنها در سرزمين بيگانه باقی بماند.29من روح خود را بر آنها میريزم و ديگر هرگز روی خود را از ايشان برنمیگردانم. من كه خداوند هستم اين را گفتهام.»