1-2اما تو شيوهٔ صحيح زندگی مسيحی را تعليم ده. به مردان سالخورده تعليم ده كه باوقار و سنگين و خويشتندار باشند؛ به حقيقت ايمان داشته باشند و هر کاری را از روی محبت و صبر انجام دهند.3به زنان سالخورده نيز بياموز كه در زندگی و رفتار خود موقر و سنگين باشند، غيبت نكنند، اسير شراب نشوند، و در اعمال نيک نمونه باشند،4تا بتوانند به زنان جوانتر ياد دهند كه چطور شوهر و فرزندان خود را دوست بدارند،5عاقل و پاكدامن باشند، و كدبانويی شايسته و همسری مهربان و مطيع برای شوهر خود باشند، تا وابستگان و آشنايان ايشان، بهانهای برای بدگويی از مسيحيان پيدا نكنند.6همچنين، جوانان را نصيحت كن تا پرهيزگار و خردانديش باشند.7تو خود نيز بايد در هر كاری برای ايشان نمونه باشی؛ با اعمالت نشان ده كه حقيقت را دوست داری و نسبت به آن وفاداری.8سخنانت نيز بايد منطقی و معقول باشد، تا كسانی كه با تو جر و بحث میكنند، نتوانند از تو ايراد بگيرند، و خجل شوند.9غلامان را نصيحت كن كه از دستورهای ارباب خود اطاعت كنند و بكوشند تا در هر امری رضايت خاطر ايشان را فراهم سازند؛ در مقابل گفتههای ارباب خود نيز جواب پس ندهند؛10يادآوری كن كه دزدی نكنند، بلكه در عمل نشان دهند كه از هر جهت درستكار میباشند. با مشاهدهٔ رفتار شماست كه مردم علاقهمند میشوند تا به نجات دهندهٔ ما خدا ايمان بياورند.11هديهٔ رايگان خدا كه همانا نجات واقعی است، اكنون در دسترس همهٔ مردم قرار دارد.12با پذيرفتن اين هديهٔ الهی، متوجه میشويم كه خواست خدا از ما اينست كه از زندگی بیبند و بار و خوشگذرانیهای گناهآلود دست بكشيم و زندگی پاک و خداپسندانهای در اين دنيا داشته باشيم.13اگر چنين زندگی كنيم، میتوانيم با اميد و اشتياق، منتظر روز مباركی باشيم كه در آن، خدای بزرگ و نجات دهندهمان عيسی مسيح باشكوه و جلال ظاهر خواهد شد.14او جان خود را در راه گناهان ما فدا كرد تا ما را از آن وضع گناهآلودمان آزاد سازد، و از ما قومی خاص برای خود بوجود آورد، قومی كه دلی پاک داشته، مشتاق خدمت به مردم باشند.15اين حقايق را تعليم ده و مؤمنين را به انجام آنها تشويق كن. هرگاه لازم ديدی، با قدرت و اختيار كامل ايشان را توبيخ و اصلاح نما. اجازه نده كسی سخنان تو را بیاهميت انگارد.