1اينها از اعقاب يهودا هستند: فارص، حصرون، كرمی، حور و شوبال.2رايا پسر شوبال، پدر يحت، و يحت پدر اخومای و لاهد بود. ايشان به طايفههای صرعاتی معروف بودند.3-4حور پسر ارشد افرات بود و فرزندانش شهر بيتلحم را بنا نهادند. حور سه پسر داشت: عيطام، فنوئيل و عازر. عيطام نيز سه پسر داشت: يزرعيل، يشما و يدباش. دختر او هصللفونی نام داشت. فنوئيل شهر جدور را بنا كرد و عازر شهر حوشه را.5اشحور، بانی شهر تقوع، دو زن داشت به نامهای حلا و نعره.6نعره اين پسران را به دنیا آورد: اخزام، حافر، تيمانی و اخشطاری.7حلا نيز صاحب اين پسران شد: صرت، صوحر و اتنان.8قوس پدر عانوب و صوبيبه بود و جد طايفههايی كه از اخرحيل پسر هاروم بوجود آمدند.9مردی بود به نام يعبيص كه در بين خاندان خود بيش از همه مورد احترام بود. مادرش به اين علت نام او را يعبيص گذاشت چون با درد شديد او را زاييده بود. (يعبيص به معنی«درد» است.)10اما يعبيص نزد خدای اسرائيل اينطور دعا كرد: «ای خدا مرا بركت ده و سرزمين مرا وسيع گردان. با من باش و مرا از مصیبتها دور نگه دار تا رنج نكشم.» و خدا دعای او را اجابت فرمود.11كاليب، برادر شوحه، پسری داشت به نام محير. محير پدر اشتون بود.12اشتون پدر بيت رافا، فاسيح و تحنه بود. تحنه بانی شهر ناحاش بود. همهٔ اينها اهل ريقه بودند.13و پسران قناز عتنیئيل و سرايا بودند. حتات و معوتونای پسران عتنیئيل بودند.14عفره پسر معونوتای بود. يوآب، پسر سرايا، بنيانگذار«درهٔ صنعتگران» بود. (اين دره بدان جهت درهٔ صنعتگران ناميده شد چون بسياری از صنعتگران در آنجا زندگی میكردند.)15پسران كاليب (پسر يفنه) عبارت بودند از: عيرو، ايله، ناعم. ايله پدر قناز بود.16پسران يهللئيل اينها بودند: زيف، زيفه، تيريا و اسرئيل.17-18پسران عزره اينها بودند: يتر، مرد، عافر و يالون. مرد با دختر پادشاه مصر به نام بتيه ازدواج كرد و صاحب يک دختر به نام مريم و دو پسر به نامهای شمای و يشبح (جد اشتموع) شد. مرد از زن يهودی خود نيز صاحب سه پسر شد به نامهای: يارد، جابر و يقوتیئيل. اينها به ترتيب بانی شهرهای جدور، سوكو و زانوح بودند.19زن هوديا خواهر نحم بود. يكی از پسرانش جد طايفهٔ قعيلهٔ جرمی و ديگری جد طايفهٔ اشتموع معكاتی شد.20پسران شيمون: امنون، رنه، بنحانان و تيلون. پسران يشعی: زوحيت و بنزوحيت.21-22پسران شيله (پسر يهودا): عير، بانی شهر ليكه؛ لعده، بانی شهر مريشه؛ طايفههای پارچهباف كه در بيت اشبيع كار میكردند؛ يوقيم؛ خاندان كوزيبا؛ يوآش؛ ساراف كه در موآب و يشوبی لحم حكومت میكرد. (تمام اينها از گزارشهای كهن به جای مانده است.)23اينها كوزهگرانی بودند كه در نتاعيم و جديره سكونت داشتند و برای پادشاه كار میكردند.
نسل شمعون
24پسران شمعون: نموئيل، يامين، ياريب، زارح و شائول.25شائول پدر شلوم، پدر بزرگ مبسام و جد مشماع بود.26حموئيل (پدر زكور و پدر بزرگ شمعی) هم از پسران مشماع بود.27شمعی شانزده پسر و شش دختر داشت، ولی هيچكدام از برادرانش فرزندان زيادی نداشتند، بنابراين طايفهٔ شمعون به اندازهٔ طايفهٔ يهودا بزرگ نشد.28-31نسل شمعون تا زمان داوود پادشاه در شهرهای زير زندگی میكردند: بئرشبع، مولاده، حصر شوال، بلهه، عاصم، تولاد، بتوئيل، حرمه، صقلغ، بيتمركبوت، حصرسوسيم، بيتبرئی، شعرايم،32عيطام، عين، رمون، توكن، عاشان و33دهكدههای اطراف آن تا حدود شهر بعلت. (همهٔ اين اسامی در نسب نامههای ايشان ثبت شده است.)34-39اسامی رؤسای طايفههای شمعون عبارت بودند از: مشوباب، يمليک، يوشه (پسر امصيا)، يوئيل، ييهو (پسر يوشبيا، نوهٔ سرايا و نبيرهٔ عسیئيل)، اليوعينای، يعكوبه، يشوحايا، عسايا، عدیئيل، يسيمیئيل، بنايا و زيزا (پسر شفعی، شفعی پسر الون، الون پسر يدايا، يدايا پسر شمری و شمری پسر شمعيا). اين طايفهها به تدریج بزرگ شدند و در جستجوی چراگاههای بزرگتر برای گلههای خود به سمت شرقی درهٔ جدور رفتند.40در آنجا آنها سرزمينی وسيع و آرام و ايمن با چراگاههای حاصلخيز پيدا كردند. اين سرزمين قبلاً به نسل حام تعلق داشت.41در دورهٔ سلطنت حزقيا، پادشاه يهودا، رؤسای طايفههای شمعون به سرزمين نسل حام هجوم بردند و خيمهها و خانههای آنها را خراب كردند، ساكنان آنجا را كشتند و زمين را به تصرف خود درآوردند، زيرا در آنجا چراگاههای زيادی وجود داشت.42سپس پانصد نفر از اين افراد مهاجم كه از قبيلهٔ شمعون بودند به كوه سعير رفتند. (رهبران آنها فلطيا، نعريا، رفايا و عزیئيل و همه پسران يشيع بودند.)43در آنجا بازماندگان قبيلهٔ عماليق را از بين بردند و از آن به بعد خودشان در آنجا ساكن شدند.