1روزگاری شما نيز به علت خطايا و گناهانتان، زير لعنت خدا قرار داشتيد و محكوم به مرگ ابدی بوديد.2شما هم مانند ديگران غرق در گناه بوديد و شيطان را اطاعت میكرديد، شيطانی كه رئيس نيروهای پليد است و هم اكنون در قلب مخالفين خدا عمل میكند.3ما نيز همگی مانند آنها بوديم. طرز زندگی ما، نشان دهندهٔ ذات ناپاک ما بود. ما اسير هوسها و افكار كثيف خود بوديم و دست به هر كار زشتی میزديم. ما با همين طبيعت سركش به دنيا آمديم و درست مانند ديگران، زير خشم و غضب خدا بوديم.4اما خدا كه لطف و رحمتش بيش از حد تصور ماست، ما را آنقدر دوست داشت5كه به ما عمر دوباره داد؛ زيرا ما به سبب گناهانمان، روحاً مرده بوديم و میبايست تا به ابد دور از خدا به سر ببريم. اما وقتی خدا مسيح را پس از مرگ زنده كرد، به ما نيز عمر دوباره داد. پس ما صرفاً در اثر لطف و فيض خدا نجات پيدا كردهايم.6بلی، او به دليل كاری كه مسيح برای ما كرد، ما را از اين مرگ روحانی زنده ساخت و همراه مسيح، عزت و جلال بخشيد. از این رو، اكنون جای ما با مسيح در آسمان است.7اينک خدا میتواند با اشاره به لطفی كه توسط عيسی مسيح در حق ما كرده است، عظمت و عمق لطف و محبت خود را به مردم همهٔ قرون و اعصار نمايان سازد.8بنابراين، در اثر بخشش رايگان و مهربانی خدا و توسط ايمانتان به مسيح است كه نجات يافتهايد؛ و اين كار شما نيست، بلكه هديهٔ خداست.9نجات نتيجهٔ اعمال خوب ما نيست، از این رو هيچكس نمیتواند به خود ببالد.10اين خداست كه ما را از نو آفريده و اين زندگی جديد را از فيض وجود عيسی مسيح به ما داده است؛ و از زمانهای دور دست، نقشهٔ خدا اين بوده كه ما اين زندگی جديد را صرف خدمت به ديگران نماييم.
اتحاد در مسيح
11پس هيچگاه از ياد نبريد كه روزگاری شما بتپرست بوديد و يهوديان شما را«خدانشناس» و«نجس» میخواندند، در حالی که دل خودشان نيز ناپاک بود، با وجود اينكه تشريفات ظاهری و مراسم مذهبی و ختنه را بجا میآوردند.12در آن زمان، شما كاملاً جدا از مسيح زندگی میكرديد و جزو قوم خدا نبوديد و هيچيک از وعدههای اميدبخش خدا شامل حال شما نمیشد. شما گمراه و بیخدا و بیاميد بوديد.13اما اكنون از آن عيسی مسيح هستيد. گرچه زمانی از خدا دور بوديد، اما در اثر كاری كه مسيح با خون خود برای شما كرد، اكنون به خدا نزديک شدهايد.14مسيح پيوند صلح و دوستی ماست. او، ما يهوديان را با شما غيريهوديان آشتی داد و ديوار تبعيض را كه ما را از هم جدا میكرد، از ميان برداشت و ما را عضو يک خانواده ساخت.15شريعت يهود، از يهود طرفداری میكرد و غيريهود را ناديده میگرفت، و اين امر در ميان ما باعث رنجش و كينه بود. اما مسيح با جانبازی خود، اين دشمنی را از ميان برداشت، زيرا او جان خود را فدا كرد تا به محدوديتهای ايجاد شده توسط شريعت يهود، خاتمه دهد. آنگاه، هم ما يهوديان و هم شما غيريهوديان را كه قبلاً با يكديگر دشمن بوديم، جزئی از وجود خود ساخت و ما را به يكديگر پيوند داد، تا يكی گرديم و سرانجام صلح برقرار شود.16اكنون كه اعضای يک بدنيم، ديگر بين ما كينه و دشمنی وجود ندارد، زيرا مسيح ما و شما را با خدا صلح داده است. دشمنی ديرينهٔ ما سرانجام در پای صليب او از ميان رفت.17مسيح اين پيغام دلنشين صلح و آرامش را، هم به شما غيريهوديان رساند كه از خدا دور بوديد، و هم به ما يهوديان كه به او نزديک بوديم.18حال، همهٔ ما، چه يهودی و چه غيريهودی، به ياری روح خدا و در اثر آن فداكاری كه مسيح برای ما انجام داده، میتوانيم به حضور پدر آسمانیمان خدا راه يابيم.
«شما خانه خدا هستيد»
19اكنون ديگر شما نسبت به خدا غريب و بيگانه نيستيد، بلكه همراه با مقدسين، اهل وطن الهی میباشيد و با ساير ايمانداران عضو خانوادهٔ خدا هستيد.20شما به ساختمانی تعلق داريد كه زيربنای آن را رسولان و انبیا تشكيل میدهند و عيسی مسيح هم سنگ زاويهٔ آن است.21ما كه ايمان آوردهايم، با مسيح به يكديگر متصل شدهايم تا به تدریج رشد كنيم و به صورت يک خانهٔ زيبای عبادت درآييم.22شما نيز بوسيلهٔ روح خدا به مسيح و به يكديگر متصل شدهايد تا قسمتی از اين خانه را كه مسكن خداست، تشكيل دهيد.