1در آغاز، هنگامی كه خدا آسمانها و زمين را آفريد،2زمين، خالی و بیشكل بود، و روح خدا روی تودههای تاريکِ بخار حركت میكرد.3خدا فرمود: «روشنايی بشود.» و روشنايی شد.4خدا روشنايی را پسنديد و آن را از تاريكی جدا ساخت.5او روشنايی را«روز» و تاريكی را«شب» ناميد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز اول بود.6سپس خدا فرمود: «تودههای بخار از هم جدا شوند تا آسمان در بالا و اقيانوسها در پايين تشكيل گردند.»7-8خدا تودههای بخار را از آبهای پايين جدا كرد و آسمان را به وجود آورد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز دوم بود.9-10پس از آن خدا فرمود: «آبهای زير آسمان در يكجا جمع شوند تا خشكی پديد آيد.» و چنين شد. خدا خشكی را«زمين» و اجتماع آبها را«دريا» ناميد و خدا اين را پسنديد.11-12سپس خدا فرمود: «انواع نباتات و گياهان دانهدار و درختان ميوهدار در زمين برويند و هر يک، نوع خود را توليد كنند.» همينطور شد و خدا خشنود گرديد.13شب گذشت و صبح شد. اين، روز سوم بود.14-15سپس خدا فرمود: «در آسمان اجسام درخشانی باشند تا زمين را روشن كنند و روز را از شب جدا نمايند و روزها، فصلها و سالها را پديد آورند.» و چنين شد.16پس خدا دو روشنايی بزرگ ساخت تا بر زمين بتابند: روشنايی بزرگتر برای حكومت بر روز و روشنايی كوچكتر برای حكومت بر شب. او همچنين ستارگان را ساخت.17خدا آنها را در آسمان قرار داد تا زمين را روشن سازند،18بر روز و شب حكومت كنند، و روشنايی و تاريكی را از هم جدا نمايند. و خدا خشنود شد.19شب گذشت و صبح شد. اين، روز چهارم بود.20سپس خدا فرمود: «آبها از موجودات زنده پر شوند و پرندگان بر فراز آسمان به پرواز درآيند.»21-22پس خدا حيوانات بزرگ دريايی و انواع جانوران آبزی و انواع پرندگان را آفريد. خدا از اين نيز خشنود شد و آنها را بركت داده، فرمود: «موجودات دريايی بارور و زياد شوند و آبها را پُر سازند و پرندگان نيز روی زمين زياد شوند.»23شب گذشت و صبح شد. اين، روز پنجم بود.24سپس خدا فرمود: «زمين، انواع جانوران و حيوانات اهلی و وحشی و خزندگان را به وجود آوَرَد.» و چنين شد.25خدا انواع حيوانات اهلی و وحشی و تمام خزندگان را به وجود آورد، و از كار خود خشنود گرديد.26سرانجام خدا فرمود: «انسان را شبيه خود بسازيم، تا بر حيوانات زمين و ماهيان دريا و پرندگان آسمان فرمانروايی كند.»27پس خدا انسان را شبيه خود آفريد. او انسان را زن و مرد خلق كرد28و ايشان را بركت داده، فرمود: «بارور و زياد شويد، زمين را پُر سازيد، بر آن تسلط يابيد، و بر ماهيان دريا و پرندگان آسمان و همهٔ حيوانات فرمانروايی كنيد.29تمام گياهان دانهدار و ميوههای درختان را برای خوراک به شما دادم،30و همهٔ علفهای سبز را به حيوانات و پرندگان و خزندگان بخشيدم.»31آنگاه خدا به آنچه آفريده بود نظر كرد و كار آفرينش را از هر لحاظ عالی ديد. شب گذشت و صبح شد. اين، روز ششم بود.